وقتی کلمه “کروم” را می شنوید چه تصویری به ذهنتان می رسد؟ برای اکثر مردم، کروم کلمه بسیار مثبتی است. تصاویری از فلز براق، براق و انعکاسی را که همیشه جدید به نظر می رسند، ایجاد می کند. تولید کنندگان ممکن است کروم را به عنوان یک نجات دهنده برای قوی تر و بادوام تر کردن محصولات خود تصور کنند. اکثر محصولات کروم در واقع تا آخر از کروم ساخته نشده اند – آنها با لایه ای از کروم آبکاری شده اند. این لایه می تواند یک محصول را هم از نظر زیبایی و هم از نظر کاربردی متحول کند.
جای تعجب نیست که آبکاری کروم یک فرآیند محبوب است. بیایید کمی وقت بگذاریم و به گذشته نگاه کنیم و درباره اینکه چه کسی آبکاری کروم را اختراع کرده است و چگونه فرآیند آبکاری در طول زمان تکامل یافته است، بیشتر بیاموزیم.
بقیه راهنمای آبکاری کروم سخت ما را کاوش کنید:
- مزایای آبکاری کروم سخت
- کروم سخت در مقابل آبکاری کروم تزئینی
- مشکلات رایج آبکاری کروم
ریشه های آبکاری کروم
قبل از اینکه بدانیم چه زمانی آبکاری کروم اختراع شد، باید به اوایل قرن نوزدهم بازگردیم، زمانی که آبکاری الکتریکی برای اولین بار کشف شد. یک شیمیدان ایتالیایی به نام لوئیجی بروگناتلی کشف کرد که غوطه ور شدن اجسام فلزی در محلولی از طلای محلول و اعمال بار با شمع ولتایی باعث می شود که طلا سطح اجسام را بپوشاند. شمع ولتایی اولین باتری الکتریکی بود که قادر بود الکتریسیته بدون وقفه را به یک مدار برساند.
بروگناتلی یافته های خود را در سال 1805 در یک مجله علمی بلژیکی به اشتراک گذاشت، اما جامعه علمی از این کشف استقبال نکرد. یکی از نگرانی‌های ناپلئون بناپارت این بود که طبقات پایین‌تر بتوانند از این فرآیند برای داشتن وسایلی با روکش طلا استفاده کنند. آبکاری به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت تا اینکه چند دهه بعد دوباره کشف شد. این به سرعت به یک روش محبوب برای ایجاد جواهرات، آثار و موارد دیگر تبدیل شد که بسیار با ارزش به نظر می رسید اما برای جمعیت های وسیع تری مقرون به صرفه بود. علاوه بر طلا، انواع دیگر آبکاری فلز، مانند آبکاری نیکل ، رایج شد.
در حالی که ایده آبکاری الکتریکی به طور کلی در اوایل قرن نوزدهم توسعه یافت، تا اوایل قرن بیستم بود که آبکاری کروم آغاز شد . یکی از پیشگامان آبکاری کروم جورج جی سارجنت بود که در سال 1912 مدرک دکترای خود را با مطالعه در زمینه رسوب گذاری کروم به دست آورد. مطالعات او منجر به توسعه کالین فینک و چارلز الدریج در دهه بعد شد.
در اواسط دهه 1920، دو شرکت وجود داشت که خدمات آبکاری کروم خود را تبلیغ می کردند: شرکت شیمیایی درمان در نیویورک و شرکت محصولات کروم در نیوجرسی. این دو شرکت به سرعت ادغام شدند و شرکت کرومیوم آمریکا را تشکیل دادند. به دنبال برخی تداخلات ثبت اختراع، شرکت کرومیوم آمریکا با یک شرکت جدید به نام General Chromium Corporation ادغام شد و یونایتد کرومیوم را تشکیل داد که در سال 1927 ثبت شد.
واضح است که این شرکت های اولیه امید زیادی به موفقیت آبکاری کروم داشتند و حق با آنها بود. محبوبیت آبکاری کروم به سرعت افزایش یافت. وقتی چیزی کروم بود، مصرف‌کنندگان می‌دانستند که ظاهری براق و براق خواهد داشت و با مقاومت در برابر خوردگی بیشتر دوام بیشتری خواهد داشت.
چگونه روکش کروم در طول سال ها تغییر کرده است
جای تعجب نیست که تولید کنندگان و مصرف کنندگان از روکش کروم – یا همانطور که شناخته شد، به سادگی – کروم استقبال کردند. کروم را می توان تقریباً برای هر چیزی برای بهبود ظاهر و دوام آن اعمال کرد. اتومبیل‌ها، دوچرخه‌ها و موتورسیکلت‌ها، در میان محصولات دیگر، با قطعات کرومی شیک وارد بازار شدند.
در طول جنگ جهانی دوم، استفاده از فلزاتی مانند کروم تا حدی متوقف شد، اما پس از جنگ، به طور کامل از سر گرفته شد. در واقع، دولت فرانسه درست پس از جنگ یک مرکز اطلاعات در مورد کروم سخت ایجاد کرد که در سال 1952 کتاب درسی جامعی در این زمینه به جهان ارائه کرد .
کروم یکی از ویژگی های رایج طراحی بسیاری از اشیاء در دهه 1950 بود. برای مثال یک غذاخوری در اواسط قرن را تصور کنید. صندلی های بار، تزئینات روی بار و میزها و حتی ویژگی های بیرونی ساختمان اغلب کرومی بودند. در طول قرن بیستم، تا به امروز، کروم به عنوان یک ویژگی تکمیلی رایج برای همه چیز از اتومبیل گرفته تا دستگیره درها و شیرهای سینک باقی مانده است. ممکن است آن را در همه جاهایی که در دهه 1950 داشتید نبینید، اما ظاهر شیک کروم به احتمال زیاد هرگز از مد نمی افتد.
هنگامی که کروم صرفاً برای زیبایی شناسی استفاده می شود، به عنوان روکش کروم تزئینی شناخته می شود. آبکاری کروم تزئینی متفاوت از آبکاری کروم سخت انجام می شود که گاهی اوقات به آن آبکاری کروم مهندسی یا کاربردی نیز می گویند. هنگامی که کروم برای اهداف زیبایی شناسی استفاده می شود، در لایه ای بسیار نازک تر از زمانی که عمدتاً برای اهداف عملی استفاده می شود، ادامه می یابد. آبکاری کروم سخت اغلب برای قطعات و ابزارهایی که نیاز به سایش زیاد دارند، مانند سیلندرهای هیدرولیک ، اعمال می شود.
روش انجام روکش کروم از زمانی که برای اولین بار در دهه 20 ساخته شد، تکامل یافته است. در ابتدا، آبکاری کروم سخت با محاسبه دقیق سطح یک جسم مورد آبکاری و تامین سطح مناسب جریان برای دستیابی به چگالی جریان مورد نیاز با سرعت مشخص انجام می‌شد. Marvin J. Udy با این ادعا که تمام آبکاری کروم را می توان با یک سطح ولتاژ انجام داد، این فرآیند را به چالش کشید.
همراه با فیل هیل، اودی برای اثبات فرضیه خود تلاش کرد تا قسمت‌های مختلف را همزمان با جریان یکسان به همه آنها بپوشاند. او دریافت که “اگر فاصله الکترود مشخصی داشته باشید و یک ولتاژ ثابت اعمال کنید، چگالی جریان ثابت خواهد بود.” جانشینی به نام کلارنس اچ. پگر این سیستم را به نام سیستم میله باربری رک برگشت پذیر 2 نامگذاری کرد و به محبوبیت آن کمک کرد.
تقریباً در همان زمان، TH Webersinn در حال آزمایش فرآیند سه ظرفیتی آبکاری کروم بود، که او قصد داشت نسبت به حمام های شش ظرفیتی معمولی پیشرفت کند. این فرآیند در واقع آسان تر و مقرون به صرفه تر بود. با این حال، منجر به ظاهری تیره تر و کمتر جذاب شد. کروم سه ظرفیتی بیشتر شبیه فولاد ضد زنگ است. مسائل دیگر این بود که کروم در لایه‌های ضخیم‌تر به خوبی نمی‌چسبد و متخلخل بود و باعث عدم دوام می‌شد.
با گذشت زمان، “دستور العمل” مورد استفاده برای آبکاری کروم سه ظرفیتی تصفیه شد. امروزه شرکت ها برای رسیدن به رنگ مناسب از مواد افزودنی استفاده می کنند. بسته به کاربردهای آبکاری کروم، امروزه از محلول های سه ظرفیتی و شش ظرفیتی استفاده می شود. راه حل های شش ظرفیتی هنوز برای بیشتر کاربردهای سنگین ترجیح داده می شوند.
روکش کروم از متخصصان هارد کروم
آبکاری کروم یک علم است و به این ترتیب، گذشته علمی دارد – گذشته ای از کشف، آزمایش و بهبود مستمر. در Hard Chrome Specialists، ما پیچیدگی‌های آبکاری کروم و نحوه ارائه بهترین نتایج را برای مشتریان خود می‌دانیم. حمام های پیشرفته آبکاری کروم ما به ما این امکان را می دهد که پارامترهای آبکاری را به دقت کنترل کنیم تا به مشخصات دقیق در ضخامت و سختی روکش های کروم دست یابیم.